Grypa jest chorobą wirusową, którą można skutecznie wyleczyć w warunkach domowych. W większości przypadków wystarczą preparaty antywirusowe i kilka naturalnych metod, aby przywrócić pacjentowi pełnię zdrowia i pokonać problematyczny patogen. Jednak czasami grypa może być przyczyną niebezpiecznych powikłań, co wymaga leczenia szpitalnego.
Ciężka lub postępująca grypa – kiedy rozpocząć leczenie szpitalne?
W większości przypadków leczenie grypy przy pomocy preparatów antywirusowych nie powinno trwać dłużej niż 5 dni. Niezwykle często pierwszą poprawę stanu chorego można zaobserwować mniej więcej w 3 dniu od momentu podania inhibitorów neuraminidazy (oseltamiwir i zanamiwir). Brak rezultatów i zauważalne postępowanie infekcji stanowią istotny sygnał, że należy rozważyć konieczność leczenia szpitalnego.
Niejednokrotnie nieefektywna farmakoterapia idzie w parze z szybko nasilającą się chorobą, a stan może ulec wyraźnemu pogorszeniu. Symptomy alarmowe to:
- oznaki ciężkiego odwodnienia organizmu np. senność patologiczna, spadek diurezy, zawroty głowy, omdlenia
- powikłania ze strony układu nerwowego np. utrata przytomności, duży spadek napięcia mięśniowego, stałe lub niekontrolowane napady drgawkowe, niedowłady i porażenia mięśniowe
- rezultaty zajęcia dróg oddechowych i niewydolności krążeniowej np. ataki duszności, sinica, dolegliwości bólowe w obrębie klatki piersiowej, spadek ciśnienia, niska wartość saturacji krwi
- inne nieprawidłowości wymagające leczenia szpitalnego np. niewydolność nerek, sepsa, rabdomioliza (rozpad mięśni szkieletowych)
Warto zaznaczyć, że postępująca grypa lub ciężka postać tej choroby może pojawić się wskutek występowania czynników ryzyka powodującymi zwiększenie szans pogorszenie stanu pacjenta. Wśród nich wymienia się otyłość (BMI powyżej 40), drugi i trzeci trymestr ciąży, wiek (seniorzy powyżej 65 roku życia i dzieci poniżej 5 lat) oraz niektóre jednostki chorobowe np. astmę, POChP, chorobę wieńcową, schorzenia wymagające leczenia immunosupresyjnego, cukrzycę czy nieprawidłową pracę nerek i wątroby.
Na czym polega leczenie szpitalne grypy?
Punktem wyjścia jest dokładna ocena aktualnego stanu pacjenta – analizę należy przeprowadzać regularne, bo choroba może spowodować gwałtowne pogorszenie i zaostrzenie aktualnego stanu. Najistotniejszym badaniem jest pobranie wymazu z nosa i gardła w celu potwierdzenia wirusa grypy. Oprócz tego specjaliści muszą nieustannie monitorować saturację chorego za pomocą pulsoksymetru i wykonać RTG klatki piersiowej. Badanie obrazowe jest niezbędne w przypadku występowania napadów duszności.
Od momentu pojawienia się chorego w szpitalu należy stosować oseltamiwir, którego dawki powinni zostać zwiększone jeżeli wymaga tego aktualny stan pacjenta. Lek w zależności od stopnia powikłań i kondycji osoby zaatakowanej przez grypę trzeba podawać od co najmniej 5 do ponad 10 dni. Gdy leczenie nie daje żadnych korzyści, to wówczas można rozważyć inne preparaty antywirusowe np. peramiwir, rybawirynę lub zanamiwir. Potwierdzenie u chorego powikłania w postaci bakteryjnego zapalenia płuc wymaga zastosowania odpowiednio dobranych antybiotyków.
W przypadku sporych problemów z oddychaniem i niskiego poziomu saturacji należy wprowadzić tlenoterapię – rodzaj leczenia tlenem (czynny lub bierny) powinien być dostosowany do aktualnych możliwości chorego. Zwykle wykorzystywane są koncentratory lub respiratory wykorzystujące kaniule donosowe bądź maski twarzowe.
Bibliografia:
- https://www.mp.pl/pacjent/grypa/grypasezonowa/79643,grypa
- https://wylecz.to/uklad-oddechowy/ciezki-przebieg-grypy/
